24.05.2018 r.

OGŁOSZENIE

Klauzula informacyjna o przetwarzaniu danych osobowych

Zgodnie z art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016) w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), informujemy, że:

  1. Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest Starosta Chrzanowski, działający poprzez Starostwo Powiatowe w Chrzanowie z siedzibą pod adresem 32-500 Chrzanów, 
ul. Partyzantów 2.
  2. Dane kontaktowe inspektora ochrony danych osobowych Starostwa Powiatowego 
w Chrzanowie:
  3. Pani/Pana dane osobowe przetwarzane będą w celu realizacji ustawowych zadań Starostwa Powiatowego w Chrzanowie na podstawie Art. 6 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r.
  4. Pozyskane dane osobowe przechowywane będą w czasie określonym przepisami prawa, oraz będą archiwizowane zgodnie z regulacjami obowiązującymi w Starostwie Powiatowym 
w Chrzanowie.
  5. Posiada Pani/Pan możliwość dostępu do swoich danych osobowych, prawo do ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo do cofnięcia zgody w dowolnym momencie. 
  6. Odbiorcami Pani/Pana danych osobowych będą wyłącznie podmioty uprawnione do uzyskania danych osobowych na podstawie przepisów prawa.
  7. Posiada Pani/Pan możliwość wniesienia skargi do organu nadzorczego, tj. Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa.
Starostwo Powiatowe w Chrzanowie otwiera się w nowym oknie

Szlak czarny „Dwa zamczyska”: Zamek Lipowiec – Zamek Tenczyn (Szlak rowerowy)

Czarny szlak jest propozycją trasy, która łączy dwa zamczyska. Wyznakowano dwa  warianty trasy, dzięki czemu można zaplanować część wycieczki w formie pętli. Droga jest urozmaicona, zarówno pod względem krajoznawczym jak i trudności. Ruszamy z Wygiełzowa spod góry Lipowiec, na  której znajduje się  zachowany w  postaci trwałej ruiny zamek. Przez długi odcinek szlak prowadzi razem z  zielonym szlakiem rowerowym. Początkowo jedziemy przez miejscowość na wschód (ulicą Parkową), aż do murowanego kościoła p.w. Wszystkich Świętych. Obecna bryła świątyni pochodzi z  XVIII w.,  jednak wzmianki o  wcześniejszym kościele pochodzą z  końca XIV  w. We  wnętrzu warto zwrócić uwagę na  barokowe portale i  kazalnicę, rokokowe ołtarze oraz chrzcielnicę. Dalej trasa prowadzi nas na północ ulicą Stromą, która wkrótce się kończy, tak jak i zabudowania. Szlak wyjeżdża na ścieżkę gruntową, prowadzącą lasem w okolicy rezerwatu Lipowiec. Po 1,3 km, dojeżdżamy przez Czarny Las do ulicy Podlas. Na skrzyżowaniu skręcamy w prawo w kierunku wschodnim w ulicę Kamionka Duża, którą przejeżdżamy 420 m i opuszczamy ją, by na łuku drogi wjechać na drogę prowadzącą do Kamionki Małej. Tutaj szlak się rozdziela na dwie alternatywne trasy.

Pierwsza z  nich prowadzi nas  przez las w kierunku północnym, pnąc się w górę w okolice kopca w Simocie i do Wąwozu Simota. Następny odcinek prowadzi nas przez Las Podgórze początkowo na północ, by po 2,3 km skręcić w lewo na wschód. Tuż przed dotarciem do  drogi (ulica Chrzanowska) w Regulicach Górnych wyjeżdżamy z lasu. Po dotarciu do asfaltu skręcamy w lewo i jedziemy aż do skrzyżowania Kalemba, przy którym znajduje się kapliczka. Tutaj skręcamy w prawo w kierunku północno-wschodnim, przejeżdżamy pod liniami wysokiego napięcia biegnącymi z  Elektrowni Siersza i  przekraczamy nieczynną linię kolejową. Jadąc brzegiem lasu, wkrótce przejeżdżamy nad autostradą A4 (zakaz wjazdu dla pojazdów mechanicznych). Jadąc cały czas drogą asfaltową przez las, w kierunku wschodnim, docieramy do prostopadłej drogi (kończy się zakaz wjazdu dla pojazdów mechanicznych) i skręcamy w prawo na południowy-wschód. Częściowo lasem, częściowo jego brzegiem, kierujemy się  do skrzyżowanie dróg, na którym skręcamy w prawo do miejscowości Nieporaz.

Tutaj trasa łączy się  z  drugim wariantem czarnego szlaku i  jako jedna prowadzi do Rudna. Po przejechaniu 500 m skręcamy w  prawo, dojeżdżamy do  kamieniołomu, który okrążamy jadąc w prawo, a następnie w pierwszą drogę asfaltową w lewo. Tutaj na otwartej przestrzeni zaczynają się podjazdy pod Górę Siwą i do zamku Rudno. Przy ruinach szlak kończy swój bieg.

Alternatywna trasa czarnego szlaku z  Kamionki Małej prowadzi ulicami asfaltowymi: Kamionka Mała, Wyszyńskiego, Graniczną, Czarnogórską, Kościuszki (przez centrum Regulic) oraz Chrzanowską. Dalej trasa prowadzi do lasu Czarny Dół, znajdującego się na obrzeżach Alwerni. Stąd, mijając Małopolskie Muzeum Pożarnictwa, jedziemy ulicami Korycińskiego, Garncarską i  Grojecką, częściowo przez las Orlej. Wyjeżdżamy z lasu i  docieramy do  skrzyżowania z  ulicą Jana III Sobieskiego. Skręcamy w lewo, w kierunku wschodnim i wkrótce droga zmienia nazwę na Długą. Kiedy miniemy ulicę Do Krzyża, szlak odbija w prawo, w drogę gruntową, którą podjeżdżamy na  górę Grzmiączka. Na wierzchołku znajduje się platforma widokowa, a  poniżej krzyż milenijny. Stąd zjeżdżamy brzegiem lasu, a następnie lasem, w kierunku północnym do ulicy Kijowskiej. Dojeżdżając do  skrzyżowania z  aleją Jana Pawła II, przy kościele murowanym skręcamy w prawo na północ.

Mijamy Ekomuzeum i jedziemy drogą aż do ulicy Tenczyńskiej, w którą skręcamy w prawo w  kierunku wschodnim. Po  dojechaniu do pierwszego skrzyżowania skręcamy w lewo i  wzdłuż zabudowań jedziemy na  północ, aż do przejazdu pod autostradą A4. Za przejazdem droga skręca i jedziemy obok charakterystycznych kopuł – obecnie Parku Turystyki i  Rozrywki. Na  najbliższym skrzyżowaniu docieramy do czarnego szlaku, który odłączył się w Kamionce Małej. Dalej trasa prowadzi do Rudna, kończąc się przy ruinach zamku.


Ślad trasy do pobrania

plik typu kml - do pobrania plik typu kml - do pobrania plik typu gpx - do pobrania plik typu gpx - do pobrania

Ciekawe miejsca na trasie

Ekomuzeum Alwernia

Ekomuzeum Alwernia

Niebywałą atrakcję stanowi „Ekomuzeum Alwernia”. Jest to sieć obiektów, tworzących kolekcję, obrazującą wartości przyrodnicze i kulturowe gminy Alwernia oraz dorobek jej mieszkańców. Ekomuzeum obejmuje rynek w Alwerni z unikatowymi domami podcieniowymi z XIX i XX wieku, Warsztat rzemiosła garncarskiego z Izbą Tradycji Regionalnych w Regulicach oraz Zespół osobliwości geologiczno-przyrodniczych Jury, którego eksponatami są: arkoza kwaczalska czyli piaskowce zawierające domieszkę skaleni oraz skrzemieniałe pnie araukarii karbońskichi, Skały Gaudynowske z unikalnymi stanowiskami kwitnącego bluszczu, stanowiące pomnik przyrody nieożywionej o charakterze rezerwatowym i krasowe źródełka w Brodłach i Regulicach. Wywierzysko w Regulicach zachwyca czystością i smakiem wody posiadającej prawdopodobnie właściwości lecznicze dlatego powstało tu miejsce do wypoczynku dla mieszkańców i turystów.

Na zagospodarowanym placu stoją wiaty z ławkami, palenisko i obudowana studnia. Źródła te od XVI wieku zasilały dwa młyny i tartak. Badania źródeł, wykazały, że tak w lecie jak i w zimie mają stałą temperaturę tj. 9,2oC. Biją spod skał wapiennych położonych na głębokości 80 m i są odpływem wielkiego jeziora, wydają przeszło 9000 m3 wody na dobę. W przeszłości wody ze źródełka miały być wykorzystywane dla krakowskich wodociągów.

Platformy widokowe w Gminie Alwernia

  • na Wzgórzu „Grzmiączka” w Regulicach, skąd roztacza się wspaniały widok na całą okolicę. Znajduje się tam także ufundowany przez mieszkańców wsi na zakończenie tysiąclecia Krzyż Milenijny. Oświetlony, jest widoczny również nocą.
  • na Wzgórzu „Kamionka” w Kwaczale, znajduje się wspaniały punkt widokowy. Z najwyższego miejsca w okolicy można podziwiać piękno otaczającego krajobrazu zarówno od strony północnej jak i południowej.
  • na wzniesieniu przy autostradzie, w Grojcu znajduje się punkt widokowy, skąd można obserwować całą okolicę. Rozpościera się stąd widok z jednej strony na nowoczesną architekturę kopuł dawniej radia RMF FM, obecnie Alvernia Studios, z drugiej na zabytkowy zamek Tęczyn w Rudnie.
  • w Podłężu rozpościera się widok na Wisłę i jej zakola.

Zamek Lipowiec

Zamek Lipowiec

Gotycki zamek obronny usytuowany na  wapiennym wzgórzu Lipowiec (362 m  n.p.m.) był dawną siedzibą biskupów krakowskich. Zbudowany przede wszystkim z kamienia składał się z czteroskrzydłowego zamku górnego z wewnętrznym dziedzińcem. W 1243 r. należał do małopolskiego rodu Gryfitów, później do klasztoru benedyktynek w Staniątkach, a następnie do biskupa krakowskiego Jan Prandoty, który wykupił zamek, włączając wraz z przyległymi terenami do własności biskupstwa krakowskiego.

W XV wieku oprócz funkcji strażniczej, zamek stał się więzieniem dla innowierców oraz niepokornych duchownych. W 1629 r. na zamku wybuchł pożar trawiąc znaczną część drewnianych zabudowań. Późniejszy najazd szwedzki dopełnił dzieła zniszczenia. Wprawdzie w XVIII w. Felicjan Szaniawski, biskup krakowski, podjął się odbudowy zdewastowanego zamku, jednak po kolejnym pożarze, zamek popadł już w całkowitą ruinę. W latach 50 XX w. władze podjęły decyzję o ochronie ruin zamkowych. Wykonano prace archeologiczno-historyczne w celu zachowania obiektu w stanie trwałej ruiny oraz przystosowania do zwiedzania.

Jak z każdym niemal zamkiem i z tym wiążą się legendy. Jedna dotyczy uwięzionego Franciszka Stankara, księdza katolickiego i włoskiego teologa, profesora Uniwersytetu Padewskiego, więzionego w 1550 r. w Lipowcu. Ponoć w jego ucieczce z zamku miała mu pomóc zakochana w nim, córka dozorcy więzienia, dostarczając mu sznurów, po których Stankar opuścił się z okna. Inna legenda mówi o zajeżdżającej w nocy karecie z dostojnikiem kościelnym, który wysiada na dziedzińcu i udaje się do środka. Zaraz potem oprawcy ciągną na dziedziniec skutego łańcuchami mnicha, następnie kat podnosi miecz do ścięcia skazańca i w tym momencie wraz z uderzeniem pioruna wszystkie widziadła znikają. Legenda ta związana jest w oczywisty sposób z przeznaczeniem i rolą więzienną zamku dla duchowieństwa.

 

Gaudynowskie Skały

Gaudynowskie Skały

Pomiędzy Porębą-Żegoty a Brodłami w  dolinie potoku Brodło, położone są  malownicze Gaudynowskie Skały. Te  piękne skałki jurajskie ze względu na swoje oryginalne kształty uznane zostały za  pomnik przyrody. Skały podzielone są głębokim i  szerokim wąwozem, dzięki czemu jest on doskonałym miejscem na  rekreację i wypoczynek.

Kościół w Regulicach

Kościół w Regulicach

Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z pierwszej połowy XIV wieku. W 1531 roku wybudowany został nowy kościół drewniany z trzema ołtarzami, polichromią przedstawiającą sceny z Nowego Testamentu i drewnianą chrzcielnicę (marmurową postawiono w 1651 r.). W 1885 roku wybudowano nowy kościół. W 1887 r. odprawiona została pierwsza msza św. Ze starego kościoła do nowego przeniesiono marmurową chrzcielnicę, obraz św. Wawrzyńca, krucyfiks o cechach późno gotyckich, trzy krucyfiksy barokowe jeden z 1726 r. obraz św. Józefa oraz puszkę z XIV wieku.

W starym kościele znajdowała się także figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, wyrzeźbiona w drzewie lipowym o wysokości 143 cm, pochodząca z drugiej połowy XIV wieku. Obecnie zwana Madonną z Regulic. Na głowie Madonna ma koronę, której dochowała się tylko dolna część, a szaty Madonny składają się z sukni złotej, spiętej pod szyją agrafką i płaszcza złoconego o podszewce niebieskiej, okrywającego głowę i sięgającego po kolana. Obecnie Rzeźba znajduje się w Muzeum Narodowym w Krakowie zakupiona od parafii Regulickiej w 1902 r.

Arkoza Kwaczalska

Piaskowiec arkozowy, inaczej arkozę kwaczalską możemy podziwiać w malowniczych wąwozach okolic Kwaczały. Tworzą ją gruboziarniste piaskowce zawierające domieszkę skaleni - żwirów, zlepieńców, czerwonych łupek, mułowców oraz iłów, a także różnej wielkości fragmentów skrzemieniałych pni drzew, zwanych araukariami karbońskimi.

Największy ze znalezionych pni miał prawie 8 m długości i ok. 1 m średnicy. Pierwotna, słojowa struktura pni podkreślona bywa przebarwieniami chalcedonu przez związki żelaza nadającymi okazom obok wartości kolekcjonerskiej także charakter jubilerskiego kamienia półszlachetnego.

Arkoza powstała na przełomie karbonu i permu, około 270 milionów lat temu, gdy ląd pozbawiony był roślinności, a klimat ciepły i suchy z okresowymi potężnymi opadami. Na skutek tego tworzyły się rwące rzeki, które drążąc i niszcząc skały starych gór, po których dziś już nie ma śladu, przenosiły je dalej w postaci osadów. Podobne piaskowce o różnym zabarwieniu można zobaczyć także w okolicach Sierszy, Myślachowic oraz Karniowic. Kilka bardziej znaczących okazów zgromadzono w chrzanowskim muzeum.

W centrum Alwerni

W centrum Alwerni

Bukowy las w pobliżu Klasztoru oo. Bernardynów w Alwerni

Bukowy las w pobliżu Klasztoru oo. Bernardynów w Alwerni