24.05.2018 r.

OGŁOSZENIE

Klauzula informacyjna o przetwarzaniu danych osobowych

Zgodnie z art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016) w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), informujemy, że:

  1. Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest Starosta Chrzanowski, działający poprzez Starostwo Powiatowe w Chrzanowie z siedzibą pod adresem 32-500 Chrzanów, 
ul. Partyzantów 2.
  2. Dane kontaktowe inspektora ochrony danych osobowych Starostwa Powiatowego 
w Chrzanowie:
  3. Pani/Pana dane osobowe przetwarzane będą w celu realizacji ustawowych zadań Starostwa Powiatowego w Chrzanowie na podstawie Art. 6 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r.
  4. Pozyskane dane osobowe przechowywane będą w czasie określonym przepisami prawa, oraz będą archiwizowane zgodnie z regulacjami obowiązującymi w Starostwie Powiatowym 
w Chrzanowie.
  5. Posiada Pani/Pan możliwość dostępu do swoich danych osobowych, prawo do ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo do cofnięcia zgody w dowolnym momencie. 
  6. Odbiorcami Pani/Pana danych osobowych będą wyłącznie podmioty uprawnione do uzyskania danych osobowych na podstawie przepisów prawa.
  7. Posiada Pani/Pan możliwość wniesienia skargi do organu nadzorczego, tj. Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa.
Starostwo Powiatowe w Chrzanowie otwiera się w nowym oknie

Szlak niebieski PTTK: Zalew Chechło – Puszcza Dulowska – Rudno (Szlak rowerowy)

Szlak niebieski łącznikowy to propozycja wycieczki umożliwiająca zaplanowanie własnego wariantu, dzięki wykorzystaniu innych istniejących szlaków w okolicach Trzebini. Proponowana wycieczka z pewnością sprawi nam wiele przyjemności, zwłaszcza, że większy jej fragment stanowi przejazd przez malowniczą Puszczę Dulowską.

 

Ruszamy na wschód ul. Głowackiego z parkingu znajdującego się przy Zalewie Chechło, który jest największym w Trzebini zbiornikiem wodnym (pow. ok. 54 ha), leżącym na skraju Puszczy Dulowskiej. Południowa część zalewu została przeznaczona na ośrodek wypoczynkowy oraz bazę rekreacyjno-sportową, północną część natomiast pozostawiono w stanie dzikim i jest to doskonałe miejsce obserwacji dla ornitologów i biologów.
Dojeżdżamy do końca ul. Głowackiego. Skręcamy na północ w ul. Słowackiego i jedziemy ok. 1 km wzdłuż linii kolejowej. Przed zakładem karnym skręcamy na wschód i krętą ścieżką dojeżdżamy do drogi biegnącej z Młoszowej do Puszczy Dulowskiej.

 

Początkowo jedziemy na południowy zachód, a po 200 m skręcamy pod kątem prostym na południowy wschód. Przed nami długa prosta droga biegnąca środkiem Puszczy Dulowskiej. Puszcza licząca ok. 17 km2 zajmuje znaczną część zachodniego skraju Rowu Krzeszowickiego, części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Rów Krzeszowicki powstał w trzeciorzędzie jako efekt trwających na południu Polski ruchów górotwórczych. Jednolity masyw rozłamał się i środkowa jego część obniżyła się miejscami o prawie 500 m. Dno rowu zapełniło się piaskami i glinami, czyniąc podłoże trudno przepuszczalnym dla wód. Dzięki temu tereny te są zawsze podmokłe, a zasilają je strumyki spływające z okolicznych wzgórz. Tu swoje źródła bierze rzeka Chechło, która dzieli Puszczę Dulowską na dwie części: północną i południową. W części północnej przeważają tereny piaszczyste i suche porośnięte przeważnie lasem sosnowo-świerkowym. Część południowa to głównie torfowiska, niedostępne grzęzawiska, stawy i moczary. Osobliwością Puszczy Dulowskiej są bobry. W 1985 r. nad brzegami potoku Chechło osiedlono dwie pary bobrów, które do tej pory powiększyły nie tylko swoją liczebność, którą obecnie określa się na 40 sztuk, ale i  zasięg terytorialny. W  ostatnim czasie kolejną ich ostoją są okolice Zalewu Chechło. 

 

Dzięki wyznaczonej przez Nadleśnictwo Chrzanów 5,5 km ścieżce dydaktyczno-przyrodniczo-leśnej możemy zapoznać się z przyrodą Puszczy Dulowskiej. Wzdłuż wyznakowanej trasy opisano większość drzew oraz pozostałą roślinność występującą na tym terenie.

 

Po 4,5 km na południowy wschód dojeżdżamy do drogi Alwerskiej, która po 1,9 km doprowadza nas do Linii Huberta, w  którą skręcamy na północny wschód. Dojeżdżamy do drogi asfaltowej, która prowadzi nas do skrzyżowania z przyległym parkingiem. Przed nami, na szczycie góry będącej kiedyś wulkanem, widoczne są ruiny zamku Tenczyn, zbudowanego w połowie XIV w. przez wojewodę krakowskiego Andrzeja Tęczyńskiego, herbu topór. Przez 300 lat zamek ten nazywano drugim wawelem. Wewnątrz ruin rozpoznać możemy średniowieczne baszty, budynki mieszkalne i kaplicę. Najstarsza (z XIV w.) północna baszta zwana jest „Dorotką”, wschodnia to „Izabela”, a południowo wschodnia (więzienna baszta) to „Turma”.

 

Ruszamy prostym odcinkiem drogi (ok. 1 km) i dojeżdżamy do skrzyżowania dróg Rudno – Tenczynek, gdzie kończy się nasza wycieczka. Stąd mamy możliwość wyboru kolejnej trasy, np. szlakiem zielonym, do którego właśnie dotarliśmy.

Ślad trasy do pobrania

plik typu kml - do pobrania plik typu gpx - do pobrania

Ciekawe miejsca na trasie

Zespół pałacowo – parkowy w Młoszowej

Zespół pałacowo – parkowy w Młoszowej

Pierwsze informacje o dworze i wsi Młoszowa pojawiły się ok 1666 r., kiedy Mikołaj Młoszowski wybudował murowany dwór. Kolejne informacje podają już dwie pierwsze prawdopodobne nazwy rodów: Młoszowscy herbu Nowina, Młoszowscy herbu Przeginia. Ich szesnastowieczny pałac w Młoszowej został odnowiony i rozbudowany w XVIII w. przez zamożnego krakowskiego senatora Rzeczpospolitej Krakowskiej i prawnika Kajetana Florkiewicza, który nabył ziemie Młoszowej. W latach 1810-1812 obszar dworu został ogrodzony murem z łamanego wapienia. Większa część wzniesionych wówczas zabudowań zachowała się do dzisiaj: północna część pałacu z wieżyczkami, kaplica, oficyna oraz cztery bramy.
Syn Kajetana - Juliusz Aleksander Ozdoba Florkiewicz - postanowił przebudować klasycystyczny dwór w Młoszowej i nadać mu bardziej „starożytny” charakter. W latach 1859-1869 zmienił rezydencję w neogotycki zamek. Założył także park, urządził dukty widokowe i aleje, a przed zamkiem powstał staw oraz tzw. „Bastion Belwederski” o funkcji czysto widokowej.
W tym czasie ustawiono w parku kilka posągów, między innymi Jana III Sobieskiego, posąg Światowida, a także rzeźbę smoka wawelskiego. Obecnie park gęsto porósł lasem, sieć ścieżek jest silnie zatarta, i tylko niektóre wciąż istniejące obiekty świadczą o niegdysiejszym planie parku.
Podczas II Wojny Światowej okupanci hitlerowscy wywieźli posągi, zrabowali bibliotekę Florkiewiczów z cennym zbiorem rycin i starodruków i dokonali dewastacji oraz grabieży zamku.
Tuż po wojnie na terenie pałacu powstała Szkoła Górnicza.
W 1964 r. podjęto decyzję o kapitalnym remoncie, ratując pałac przed zupełną degradacją.
W tym okresie na skutek szkód górniczych runęło ok. 150 m zabytkowego muru granicznego.
Zaburzeniu uległ także system wodny, zniknęło źródło Młoszówka, co doprowadziło do wyschnięcia stawów przed pałacem. Kolejne prace remontowe przeprowadziła w 2003 r.
Akademia Ekonomiczna im. K. Adamieckiego w Katowicach, która w ostatnich latach użytkowała pałac. Ponadto grupa ludzi zrzeszonych w Trzebińskim Ruchu Społecznym „Niezależność”, przyczyniła się do konserwacji północnej części zamku oraz siedemnastowiecznych piwnic.

Puszcza Dulowska

Puszcza Dulowska

Puszcza Dulowska, należąca do Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych, to perełka na mapie przyrodniczej Ziemi Chrzanowskiej. Ten kompleks leśny o powierzchni około 1300 ha jest pozostałością prastarej puszczy położonej na dnie Rowu Krzeszowickiego, który powstał w trzeciorzędzie w czasie trwających na południu Polski ruchów górotwórczych. Jednolity wówczas masyw rozłamał się, a środkowa jego część obniżyła się miejscami o prawie 500 m.
W tym samym czasie powstało obniżenie ograniczające od wschodu Blok Płaziański, którym obecnie biegnie droga i linia kolejowa łącząca Regulice z Alwernią. Dna rowów zapełniły piaski i gliny, a spływające z okolicznych wzgórz niewielkie strumyki czynią te tereny podmokłymi.
Tu swoje źródła bierze rzeka Chechło, która dzieli Puszczę na dwie części. Część południowa jest podmokła i zatorfiona, a Las Bagno Rudno porastają lasy olchowy oraz gęsty bór bagienny. Część północna natomiast, zwana Lasem Dulowskim, jest piaszczysta i sucha, z dominacją sosny i świerku.
W latach 60. XX w. do Puszczy Dulowskiej przywędrowało stado łosi. Obecnie żyje tu kilkanaście sztuk. Można tu spotkać także jelenie, sarny i dziki. Wiosną na polanach odbywają swe toki cietrzewie.
Spośród ptactwa żyją tu również: czajki, derkacze, krogulce, myszołowy i jastrzębie gołębiarze, występuje tu także żółw błotny i traszka górska. W latach 80. osiedlono tu kilka par bobrów, których populacja liczy obecnie kilkadziesiąt sztuk.
Atrakcje te zobaczyć można podczas wycieczki pieszej lub rowerowej po wyznaczonej w Puszczy Dulowskiej ścieżce dydaktycznej.

Pałac w Młoszowej

Pałac w Młoszowej

Szyb Zbyszek

W 1920 r. po pogłębieniu szybu wentylacyjnego kopalni węgla „Artur” założono należącą do Osady Górniczo-Przemysłowej Trzebinia Kopalnię „Zbyszek”, nazwaną od imienia Zbigniewa Zieleniewskiego, syna głównego udziałowca.
Bardzo wydajny Szyb „Zbyszek” (w 1926 r. wydobyto tutaj 111.295 ton węgla) posiadał własną bocznicę kolejową i sortownię. W 1949 r. kopalnie „Artur” i „Zbyszek” połączono, nadając im wspólną nazwę „Siersza”.
W 2006 r. kopalnia „Siersza” została zamknięta, a należące do niej tereny poddano rekultywacji. Zabudowania Szybu „Zbyszek” obecnie wykorzystywane są częściowo przez Muzeum Ziemi Trzebińskiej, które na tym terenie zorganizowało wystawę o dawnym przemyśle i życiu codziennym w Trzebini.

Dwór Zieleniewskich

Dwór Zieleniewskich

Pierwsza wzmianka o dworze w Trzebini i jego właścicielach, rodzinie Karwacjanów, pochodzi z XV w. W XVIII w. został mu nadany obecny kształt: budynek z charakterystycznym łamanym dachem polskim, z czterokolumnowym portykiem od frontu.
Wcześniej natomiast miał on charakter wieży mieszkalnej, pełniącej funkcję strażniczą na drodze z Olkusza do portu wiślanego w Okleśniej, którędy transportowano rudy ołowiu i srebra.
Nazwa obiektu pochodzi od nazwiska rodziny Zieleniewskich, ostatnich właścicieli zarówno dworu, jak i miasta Trzebini. W 1996 r. dwór został odrestaurowany i przeznaczony na siedzibę instytucji kultury. Organizowane tu są liczne koncerty, recitale, wystawy, warsztaty plastyczne oraz spotkania z ciekawymi ludźmi, goszcząc do tej pory takie znamienitości jak: Hankę Bielicką, Hannę Banaszak, Magdę Umer, Grażynę Brodzińską, Ewę Bem, Annę Dymną, Wiesława Ochmana, Janusza Olejniczaka, Michała Bajora, Ryszarda Rynkowskiego, Jana Peszka czy Adama  Hanuszkiewicza. Dwór Zieleniewskich oferuje także pokoje gościnne o wysokim standardzie, a w stylowych piwnicach znajduje się restauracja i kawiarnia.

Rezerwat Ostra Góra

Rezerwat Ostra Góra

Zelew Chechło

Zelew Chechło

Cisowe Skały

Cisowe Skały